خلاصه

  • فوران یک ترکیب آلی است که در تهیه مواد شیمیایی استفاده شده و گاهی در مقادیر کم در نوشیدنی ها و غذاهای عمل آوری شده با حرارت مانند قهوه و غذاهای کنسروی یا شیشه ای یافت می شود.
  • سرطان مرتبط: این ماده با سرطان کبد، سرطان مجرای صفرا، لوسمی و تومورهای غده فوق کلیوی در حیوانات ارتباط دارد (شواهد محدود)
  • مهمترین مسیر مواجهه: نوشیدنی ها و غذاهای عمل آوری شده با گرما مانند قهوه و غذاهای کنسروی یا شیشه ای (غذای کودک، سس کچاب، سوپ های کنسروی)
  • مواجهات شغلی: ممکن است کارگران در برخی مشاغل تولید و فراوری صنعتی در معرض مواجهه با این ماده قرار گیرند.
  • مواجهات زیست محیطی: از طریق رژیم غذایی، مواجهه بیشتر برای نوزادان (از طریق غذای کودک) و بزرگسالان (از طریق قهوه) و مواجهات حداقل می تواند در نتیجه دود سیگار، دود چوب و اگزوز موتورهای گازوئیلی و بنزینی اتفاق بیفتد.
  • حقیقت سریع: قهوه دریپ مقادیر کمتری فوران در مقایسه با قهوه اسپرسو یا قهوه کپسولی دارد.

اطلاعات کلی

فوران، یک ترکیب آلی شفاف، بیرنگ و فرّار با بویی ضعیف است [3،2،1]. این ماده به شدت قابل اشتعال است و حتی می تواند در برخی شرایط، منفجر شود [1]. مردم عادی در طول روز ممکن است از طریق مولفه های فاز گازی مرتبط با دود سیگار، دود چوب، در کنار اگزوز بنزین و گازوئیل در معرض مواجهه با فوران قرار گیرند [5،4]. فوران در تهیه برخی مواد شیمیایی استفاده می شود و در مقادیر کم در غذاهای عمل آوری شده با گرما مانند غذاهای کنسروی یا شیشه ای نیز وجود دارد [3]. ذکر این نکته حائز اهمیت است که فوران، همان “فورانها” نیست که به دی بنزوفوران های پلی کلروینیت شده اشاره دارد و اغلب در کنار دی اکسین هایی که از لحاظ شیمیایی مشابه هستند، در نظر گرفته می شوند [3]. دی اکسین ها و فورانها ساختارهای شیمیایی بسیار متفاوتی در مقایسه با فوران دارند [3].

فوران توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) بعنوان گروه 2B، موادی که امکان دارد که برای انسانها سرطانزا باشند، طبقه بندی می شود [5]. در حالیکه هیچ مطالعه ای رابطه بین مواجهه با فوران و ریسک سرطان را در انسانها بررسی نکرده است، ارتباط بین فوران و تومور کبد هم در موش ها و هم در موش های صحرایی گزارش شده است [6]. سایر مطالعات حیوانی، رابطه بین مواجهه با فوران و سرطان مجرای صفرا و همچنین لوسمی سلول های تک هسته ای را در موش های صحرایی نشان داده اند [7].

کاربردهای اصلی

تولید

فوران برای تولید تتراهیدروفوران، پیرول و تیوفن شیمیایی استفاده می شود. فوران همچنین برای ساخت برخی لاک ها بعنوان حلالی برای رزین و برای تولید داروها، مواد شیمیایی کشاورزی و تثبیت کننده ها نیز استفاده می شود [9،8].

مواد غذایی

اکنون اطلاعات در مورد نحوه حضور فوران در مواد غذایی و نوشیدنی ها تاحدی محدود است. فوران یک ماده افزودنی نیست اما این باور وجود دارد که از طریق واکنش گرمایی کربوهیدراتها وارد منابع غذایی می شود [10]. وزارت بهداشت کانادا بیان کرد که فوران از طریق اکسیداسیون اسیدهای چرب اشباع نشده با چند پیوند مضاعف تشکیل می شود که در حین گرم شدن غذاهای خاص اتفاق می افتد [3]. فرضیه هایی توسط تعدادی از نهادها و کاوشکده ها حول فوران مطرح می شود و نشان می دهد که این ماده در نتیجه گرم شدن و تجزیه اجزای غذا و نوشیدنی ها تشکیل می شود [11].

مروری کلی بر مواجهات زیست محیطی

هوا

مواجهه با فوران می تواند در دود سیگار، دود چوب و اگزوز موتور اتومبیل مشاهده شود. فوران در روغن های جدا شده از تقطیر چوب کاج حاوی رزین [12].

پرهیز غذایی

پیش از سال 2004، فوران موجود در ماده غذایی بعنوان مشکلی بی اهمیت در نظر گرفته می شد. اما در بهار 2004، دانشمندان کشف کردند که فوران در غذاهای کنسروی و شیشه ای مانند سوپ، خورش ها، غذاهای کودک در کنار غذاهای کم رطوبتی مانند بیسکویت ترد، چیپس سیب زمینی و چیپس ترتیلا وجود دارد [13]. بر اساس مطالعات انجام شده در ایالات متحده و اروپا، غلظت های بالاتر فوران در غذاها و قهوه بو داده شده گزارش شد که در ظروف مهر و موم شده گرم می شوند مانند غذاهای کنسروی و شییشه ای و داخل نان تست [14]. اینکه قهوه چگونه درست می شود، نیز بر میزان فوران آن تاثیر می گذارد؛ اسپرسو میزان فوران بیشتری (88 میکروگرم بر لیتر) در مقایسه با قهوه دریپ (18 میکروگرم بر لیتر) دارد [15]. غذاهای کودک شیشه ای نیز حاوی غلظت های بالاتری فوران (به طور متوسط 28-24 میکرو گرم بر کیلوگرم) هستند، در حالیکه فوران در غذاهای کودکی که توسط خود شخص آماده می شوند، مشاهده نشده است [18،17،16].

کودکان به طور معمول مقدار بیشتری غذا نسبت به وزن بدن خود دریافت می کنند، به همین دلیل است که فرض می شود که مواجهه آنها با این ماده بیشتر باشد. علاوه براین، وجود این ماده در غذای کودک، میزان ورودی را برای کودکان افرایش می دهد. در حالیکه هیچ خط مشی در رابطه با ورودی فوران و ریسک های سلامت بالقوه وجود ندارد، تحقیقات ادامه دار انجام شده توسط وزارت بهداشت کانادا و سایر سازمانهای بهداشتی از اطراف جهان همچنان به بررسی هر گونه رابطه بالقوه دوز-واکنش نسبت به سمیت این ماده و سلامت انسان ادامه می دهند [3].

فوران در پایگاه داده فهرست ملی انتشار آلاینده ها (NPRI) فهرست نشده است.

مروری کلی بر مواجهه در محل کار

فوران می تواند از طریق پوست و دستگاه تنفسی جذب شود [19]. مواجهه با فوران در محل کار احتمالا محدود است زیرا معمولا در حین فرایندهای صنعتی در سیستم های بسته با آن کار می شود [20].